Fabas
Hoy tiene lugar en Lourenzá la fiesta de la mal llamada Faba de Lourenzá, que en realidad deberÃa llamarse Faba da Mariña. Con tal motivo invito a leer el post Mermelada de fabas que publicaba a comiezos del mes de octubro de 2005
- Gran Champagne GulÃas, Ourense 1898
- Enotur, primer Salón de Enoturismo de España duda entre A Coruña y Pontevedra
Mira que eres algo insistente, por no decir pesado, con el tema de Faba da Mariña, ya te vale…, creo que tienes mucha envidia y poca mano izquierda…
¿Envidia? ¿de que o de quien?. Y mano izquierda ¿para que?. Insistencia y pesadez si, y no voy a cambiar. Lo del nombre de Faba de Lourenzá me parece un atraco. Lo he dicho aquà y en muchos otros sitios y voy a seguir diciéndolo. Y también, como ya escribà hace tiempo, seguiré reconociéndole a Lourenzá el mérito de haber puesto a esta legumbre donde actualmente está, razón por la cual merecen ser la capital de la faba, la sede del consejo regulador y lo que sea preciso. Pero de Lourenzá solo es una parte de la produción. ¿Cómo verÃas que las D.O Ribeiro se llamase D.O. Ribadavia? ¿Y la de Rias Baixas, D.O. Cambados? ¿y la de Rioja, D.O. Haro?.
Al final va a ser cierto que tengo envidia. Envidia de las D.O. donde se hacen las cosas como deben hacerse, cosa que no sucede con la Faba de Lourenzá.
¿Será que tal vez, e digo solo tal vez, hace unos años sólo se cultivaba la faba en Lourenzá? ¿será que al ver el éxito que iba teniendo su producción y comercialización se iban sumando productores de otros concellos? ¿crees de verdad que la faba de Lourenzá pueda ser igual a la de Viveiro -por ejemplo-?…
Por cierto no noto tu alegrÃa por la Denominación de Origen conseguida, aunque sea mal llamada…
Pois non, e digoo con rotundidade. A sona das fabas de Lourenzá é moi recente, e as mesmas fabas se cultivaban en toda a Mariña décadas antes. Hai corenta anos, ou máis, os tratantes asturianos acodÃan a mercar as fabas ao mercado de Ferreira do Valadouro, que na primeira metade do século XX foi un dos centros comerciais máis activos da Mariña. Pasaron décadas ata que Lourenzá descubriu o potencial das fabas, e o certo é que conseguiron relanzar o cultivo con forza, pero apropiáronse do traballo de xeneracións.
En canto á D.O. sempre me alegra que un produto galego acade o recoñecemento, pero iso non me vai calar cando as cousas están mal feitas.
Por certo ¿tes algo que ver coa D.O. ou o concello de Lourenzá? Como te ocultas nun nick non sei con quen estou a debater.
E dálle. Que non é D.O. senón I.X.P.
Eu si podo dicir que teño algo que ver coa xestión da creación da IXP, e seguramente terás ti razón, Miguel, no pouco afortunado do nome (por certo, poderÃase haber tramitado como DOP, que razóns habÃa, pero iso é outro conto). Pero os nomes pouco afortunados son algo común ao tema. Véxase o caso do pemento de Herbón (todos coñecemos o por que) ou o sangrante de Pataca de Galicia, única IXP que eu coñeza que ten un nome extendido a toda a Comunidade pero que só admite a produción nunha pequena parte dela.
O problema da IXP Faba de Lourenzá non está no nome, senón desgraciadamente en factores moito máis frofundos que seguramente impedirán o seu éxito, pero que serÃa demasiado longo de comentar neste foro.
IXP Faba de Lourenzá
IXP Faba de Lourenzá
IXP Faba de Lourenzá
Vou seguir asà ata cen centos, a ver se o meto dunha vez na cabeza.
En canto a nomes, o de Herbón é ben desafortunado, pero non foi unha elección libre, como no caso de Lourenzá. E haberÃa que falar da IXP “Tarta de Santiago”. En galego é “torta”, pero por unha vez unha consellerÃa nacionalista puxo a costume popular por diante da corrección gramatical.
Por unha vez espero que se equivoque, señor eSedidió, e que as fabas sigan triunfando e cada vez máis. Estou seguro de que a vostede tamén lle gustarÃa estar equivocado, pero coñecendo a solidez das súas opinións xa estou tremendo por ese fracaso anunciado. Malia o desgraciado nome, que sempre combatirei, serÃa unha mágoa.
Pois alá vou, sen moitas gañas, a preparar unha explicación máis longa na miña leira, a ver se entre todos atopamos algo de luz, pero doado non é.
Pingback: Bos, bonitos e ás veces ata baratos (I): A Faba de Lourenzá. « Éche o que hai
Pingback: Buenos, bonitos y a veces hasta baratos (I): La Faba de Lourenzá « Éche o que hai – International Version